古之善为道者,微妙玄达,深不可识。夫唯不可识,故强为之容。曰:豫呵其若冬涉水。犹呵其若畏四邻。严呵其若客。涣呵其若淩释。敦呵其若朴。混呵其若浊。旷呵其若谷。浊而静之徐清,安以动之徐生。保此道不欲盈...